Waarom blijft het zo stil rond vakbewegingen en werkgeversorganisaties in het transport?

Zoals velen weten zijn de problemen in het transport met geen pen te beschrijven en toch zien we maar weinig beweging.

Het chauffeurstekort in Europa is bijvoorbeeld zo'n punt waarvoor we weinig tot geen oplossingen zien komen. Het aantrekkelijk maken van het vak laat zeer te wensen over en wanneer wordt gesproken over een oplossing komt men alleen maar met het halen van chauffeurs uit andere landen in plaats van het probleem voor de langere termijn op te lossen. Je ziet ook dat er niet wordt geleerd van het verleden en evenmin van de situatie in het Verenigd Koningrijk.  Mensen die men uit andere landen haalt gaan vroeg of laat terug naar hun eigen land en zijn dus altijd een tijdelijke oplossing.

De jarenlange verwaarlozing

Daarom hameren wij er zo op om niet afhankelijk te zijn en onze eigen beroepschauffeurs te respecteren. Zonder eigen beroepschauffeurs in Nederland zijn we te kwetsbaar om de economie en het welzijn van de mensen te kunnen waarborgen.

Uit de enquête die wij zeer recent onder de chauffeurs hebben gehouden blijkt ook dat er veel werk aan de winkel is. De enquête telt totaal 584 pagina’s aan zeer goede informatie vanuit de beroepschauffeurs. Deze informatie is zeer schokkend en wanneer je dit alles tot je neemt springen de tranen je in de ogen.

De jarenlange verwaarlozing van de sector is zeer zichtbaar en men kan er niet meer omheen dat er echt iets moet gebeuren.

Menig transportbedrijf wordt nu ook met de neus op de feiten gedrukt; door het chauffeurstekort komt men in de problemen. Wij vinden dat dit had kunnen worden voorkomen door niet elke keer chauffeurs bij hun gezin vandaan te trekken om elders te gaan rijden. Hiermee doelen we op het halen van chauffeur uit andere landen, waarvan nu wederom sprake is!

Kop in het zand steken

De vakbewegingen, die er toch zouden moeten zijn om het personeel te beschermen en het werk draaglijk te maken, maar ook om een goede balans in de maatschappij te creëren, hebben het de afgelopen jaren in onze ogen laten afweten. De bonden zijn stil en het lijkt erop dat ze hun kop in het zand steken en niet ingaan op welk probleem ook dat in de sector speelt.

Maar ook van werkgeversverenigingen verwachten we meer en het zou hen sieren wanneer zij zichzelf eens een spiegel zouden voorhouden. Waarom horen we niets en waarom probeert men geen goede oplossingen op tafel te leggen?

Je zou toch bijna gaan denken waarom we deze organisaties überhaupt hebben ...

Werkgever en personeel moeten het altijd samen doen. Zonder werkgever kan men niet in loondienst en zonder personeel is er geen bedrijf.

Radiostilte

De radiostilte van de organisaties is een van de redenen waarom we de enquête hebben gehouden en wij zijn druk bezig alle antwoorden door te nemen en te bespreken alvorens het resultaat openbaar te maken. Wat we natuurlijk ook willen weten zijn de reacties vanuit de organisaties en de politiek, waarop nu dan ook het wachten is voordat we u allen goed kunnen informeren. Met andere worden: nog even geduld en u zult de uitslagen van de enquête zeker onder ogen krijgen.

Het is voor ons van groot belang dat uw stem gehoord zal worden en dat vanaf de werkvloer de oplossingen zullen komen om het welzijn en het imago te verbeteren, zodat het vak van beroepschauffeur voor de Nederlanders zal blijven bestaan.

Wij denken daarom - zoals ook blijkt uit de enquête - dat het goed zou zijn wanneer vakbewegingen, werkgeversorganisaties en onze organisatie de handen ineen zouden slaan om samen tot een goede en sterke logistieke sector te komen.

Uw stem

Deze enquête, waarmee uw stem wordt weergegeven, is van groot belang om de organisaties te laten inzien dat het 2 voor 12 is en dat ze elke hulp nodig hebben die ze kunnen krijgen. De vakbewegingen moeten nu toch ook gaan inzien dat het jarenlange misbruik van vertrouwen veel schade heeft aangericht en dat het weglopen van leden een normale zaak aan het worden is. Gelukkig is daar een oplossing voor. De bonden hebben simpelweg hetzelfde nodig als het chauffeursvak: imagoverbetering!

Wij zijn daarom zeer benieuwd of men de koppen uit het zand haalt en samen aan een sterke sector gaat werken. Dat staat immers veel mooier dan steeds maar met het beschuldigend vingertje naar iedereen te wijzen zodat men zelf geen actie hoeft te ondernemen.

Het vergt enig poetswerk, maar dan heb je ook wat.

Onze handreiking naar organisaties en politiek blijft staan en we gaan niemand uit de weg. Immers, waar een wil is, is een weg en wij denken dat het nu nog niet te laat is. Maar als er niets wordt gedaan zal de Nederlandse beroepschauffeur verdwijnen en het aantal transportbedrijven in Nederland zal sterk verminderen. Dit moeten we niet willen! We kunnen het ons in een land als Nederland niet veroorloven kwetsbaar te worden.