6 oktober: het volgende stapje in de cao-"onderhandelingen"

Donderdag 6 oktober 2022

“Onderhandelingen”

De reden dat we dit tussen aanhalingstekens zetten is dat wij het idee hebben dat er niet meer serieus onderhandeld hoeft te worden.
Voor zover wij zien is de FNV, de grootste partij, stroop om de monden van de werkgevers aan het smeren met hun magere voorstel de lonen met 5% te verhogen.
Uiteraard moet de FNV ook iets doen om hun leden (te vriend) te houden.
Hun verkooppraatje om deze schamele 5% erdoor te krijgen is dat er ook een onmogelijk voorstel ligt voor een jaarlijkse automatische prijscompensatie (APC).
De FNV wil dit voor alle cao's in Nederland en het is dus niet gek dat men dit aangeeft in de voorstellen voor de cao beroepsgoederenvervoer.

De eerste cao waarin de automatische prijscompensatie werd vastgelegd, was die van Philips in 1969. De APC was lange tijd een heilig huisje van de vakbewegingen en er werd massaal voor gestreden.
In 1977 staakten maar liefst 36.000 bouwvakkers voor het behoud van de APC. Dat was van groot belang, want de inflatie schommelde toen rond de 10%.
Het akkoord van Wassenaar was uiteindelijk de doodssteek voor de APC. In 1982 ging de FNV akkoord met een loonmatiging in ruil voor arbeidstijdverkorting, waarmee de bond het doodvonnis van de APC tekende.

Werkgevers zijn nooit voorstander geweest van de APC, omdat deze elke onderhandelingsruimte wegnam.
Het was een gegeven dat men nooit meer zou verdienen dan de loonindex (inflatie) van het CBS.
Nu is het gat tussen de loonontwikkeling en de huidige inflatie te groot en we horen vaak zeggen dat dit dus niet het moment is om de APC weer tot leven te wekken.
Werknemers zullen er nooit in koopkracht op vooruit gaan, omdat de lonen hooguit gelijk zullen blijven aan de inflatie.
Werkgevers vinden het ook geen goed systeem, omdat juist in slechte tijden een hoge inflatie ontstaat.

Wij hebben het idee dat de FNV met dit voorstel weer eens probeert meer leden binnen te halen, terwijl de bond ongetwijfeld heel goed weet dat het onhaalbaar is.
Het lijkt erop dat ze zichzelf eerder weer eens op de kaart aan het zetten zijn dan dat ze de ACP serieus bespreekbaar willen maken.
Wat de FNV feitelijk wil is 5% voor de beroepschauffeurs, wat wij erg mager vinden.

Zoals het verleden ons heeft geleerd zet het CNV standaard iets hoger in dan de FNV, om vervolgens toch elke keer weer met de FNV mee te gaan.
Van De Unie horen we altijd maar weinig en als we rondvragen blijkt dat mensen vaak niet eens weten dat die ook aan de onderhandelingstafel zitten.
Er ligt volgens ons nu een taak voor De Unie om zich te laten horen en het moment te pakken.

Het is buitengewoon jammer dat we weer naar een toneelspel kijken waarvan het script al jaren hetzelfde is en dat uiteindelijk weer precies zo zal eindigen als alle voorgaande keren: de lonen van beroepschauffeurs gaan niet mee met de economische ontwikkelingen en we blijven hoe dan ook bij elke cao inleveren.

TransportEffect/ChauffeursNieuws

Door deze ontwikkelingen zijn wij wel genoodzaakt om ook op het onderwerp cao in actie te komen.
We hebben de afgelopen jaren veel overlegd en keer op keer jullie stem overgedragen, maar er wordt niets of nauwelijks iets mee gedaan.
Daarom moeten we wel betalende leden werven om zo groot te worden dat de vakbewegingen ons, de chauffeurs, serieus moeten gaan nemen.
Veel transportbedrijven willen niets liever dan tevreden chauffeurs, omdat ze dan veel meer aan hen hebben.
Dit schijnen de organisaties te vergeten, waardoor het wellicht tijd wordt dat ze eens andere partijen aan de onderhandelingstafel gaan toelaten.

Meer artikelen? klik hier

---