We horen het steeds vaker: bedrijven roepen dat ze geen Nederlandse chauffeurs meer kunnen krijgen die het werk willen doen. Bij ons rijst meteen de vraag of dit niet te verwachten was, en wij vragen ons ook af of men niet eens in de spiegel zou moeten kijken. Nog niet zo heel lang geleden werden bij veel bedrijven chauffeurs van schaal E naar schaal D gezet onder de noemer 'crisistijd'. Vakbonden hebben dit klakkeloos geaccepteerd en de beroepschauffeurs stonden er alleen voor.
Wil jij ook zekerheid? Laat ons het regelen.
Word lid. Jullie welzijn is onze missie.
Naïef
Onder andere hierdoor vonden wij het tijd voor een nieuwe organisatie zoals de onze. Voor ons was het te verwachten dat het vak van beroepschauffeur minder aantrekkelijk voor jongeren zou zijn. Wij vinden het ook erg naïef dat bedrijven blijven roepen dat er een chauffeurstekort is, maar dat zij er aan de andere kant niets aan doen om het vak aantrekkelijk te maken. Dezer dagen gebruiken bedrijven vaak het excuus dat rijopleidingen 1,5 jaar hebben stilgelegen en dat er daarom geen aanvoer van nieuw personeel is. Daar is wat voor te zeggen, maar toch blijven wij erbij dat bedrijven te weinig doen om het vak aantrekkelijk te houden.
We horen bedrijven die het goed doen vaak roepen dat het salaris best 10% omhoog mag, maar als we dan zeggen dat ze terug moeten gaan naar schaal E geven ze niet thuis. Dan durven wij te zeggen dat bedrijven die over die 10% salarisverhoging roepen dit enkel doen om het bedrijven die de laatste tijd minder goed hebben geboerd moeilijk te maken. Elk bedrijf dat nu nog naar schaal D betaalt kan net zo makkelijk terug naar schaal E als het eerder van schaal E naar schaal D ging. Dit doen ze echter niet. Daarentegen lopen ze wel te brullen dat er geen personeel is.
Imago
Ook het imagoprobleem is natuurlijk een reden dat de jeugd het vak niet meer aantrekkelijk acht. Bedrijven laten keer op keer zien dat we niets te zeggen hebben en dat we veelal als een subcultuur worden behandeld. Op een DIXI je behoefte doen is al 'het nieuwe normaal' aan het worden, en chauffeurs mogen vaak de wagen niet meer uit bij het laden en lossen. Ook de volle parkeerplaatsen met chauffeurs die andere normen en waarden hanteren doet het beeld van de chauffeur natuurlijk geen goed.
Dit is een van de vele punten van aanpak waarvoor wij ons inzetten. Het welzijn van de beroepschauffeur is onze hoogste prioriteit, en een goed imago hoort daar ook bij. Zonder transport zou er geen wereld zijn zoals we die nu kennen. Eerder ging het vak vaak over van vader op zoon. Een chauffeur was er voor het volk en zag dat bij nobel bezig was voor de mensen. Nu zien we vaak dat het chauffeursvak enkel als werk wordt beschouwd en dat de passie voor het vak en het gevoel iets voor de maatschappij te betekenen verdwijnen. Dit is erg jammer, en wij blijven bij ons standpunt dat deze situatie zo is gemaakt. We zien hier vooral een rol weggelegd voor vakbewegingen, werkgeversorganisaties en werkgevers zelf. Werkgevers kunnen ook hun respect naar het personeel tonen door goed materiaal beschikbaar te stellen en daarbij hun mensen ook op het juiste niveau te belonen.
Wij blijven van mening dat het imago van de Nederlandse chauffeur zeker kan worden verbeterd en dat we weer de 'elite' zouden kunnen zijn die we in het verleden waren!
Reactie plaatsen
Reacties (0)
Er zijn nog geen reacties.