Moeten we het VK maar links laten liggen?

Donderdag 18 augustus 2022

We hebben er al vaker over geschreven: de wachttijden om het VK in of uit te gaan nemen soms dagen in beslag.
Onlangs bereikte ons het verhaal van een beroepschauffeur die maar liefst 40 uur in de cabine moest wachten voor hij de overkant had bereikt.

Het is het hele jaar al gaande dat de chauffeurs de klos zijn. Ze worden uren-, dagen- of nachtenlang aan hun lot overgelaten, zonder faciliteiten en zonder toegang tot basisbehoeften als eten en toiletten.
Een chauffeur moet een halve supermarkt bij zich hebben voordat hij aansluit in de rij en de behoeften worden in emmers en plastic zakken gedaan.

Zijn we weer in de middeleeuwen beland?
Waarom is er geen organisatie die voor deze mensen opstaat?
Er zijn in Europa veel organisaties in het transport en die vinden zich allemaal het beste jongetje van de klas.
Maar nu het er echt om gaat hoor je ze niet; waarom is dit? Waarom is iedereen stil?
Zelfs de pers zwijgt als het graf, terwijl dit toch zeker nieuws zou moeten zijn.

De economische schade is enorm en het onmenselijke spat er vanaf, maar toch wil niemand zijn handen aan dit onderwerp branden.
We hebben de Europese Unie gevraagd naar oplossingen en we kregen doodleuk te horen dat het VK geen EU-lid meer is, waardoor men geen sancties kan opleggen.

Deze zomerperiode hebben we gezien dat vakantieverkeer voor beroepsverkeer gaat.
Waarom heeft men hiervoor gekozen? Is het omdat die groep groter is als er opstand komt?
Zo veel vragen, maar er komen nooit antwoorden.

Intussen moet iedereen het maar accepteren en is er geen zicht op verbetering. Er staat niemand op die de mogelijkheid heeft de druk op te voeren om oplossingen te forceren.
Degenen die verantwoordelijk zijn voor de goede verbindingen tussen het vasteland en het VK roepen alleen maar dat het niet hun fout is, en dat wordt al maanden volgehouden.
Nieuwe administratiesystemen en personeelsgebrek zouden de oorzaken zijn en daar kampt men dus nu al maanden mee, zonder dat er zichtbare actie wordt ondernomen.

Dit alles is uitermate triest en we vragen ons af waarom wij het VK nog moeten bevoorraden.
Moeten we altijd maar over ons hart blijven strijken om miljoenen Britten niet te duperen?
Of moeten we nu de politiek eens laten inzien dat ze er horen te zijn voor de mensen en zich daarvoor ook snel sterk moeten maken?

Zie hier ons rapport aangeboden bij de Europese Unie