Tijden veranderen; beroepschauffeur zijn is niet meer hetzelfde als het 30 jaar geleden was

Velen onder ons weten nog wel dat het vrije beroep van beroepschauffeur een avontuur was dat je hele carrière duurde.

We werkten nog met kaarten en je moest onderweg vaak vragen hoe je ergens moest komen.

Tijdsdruk was er ook niet; je werkgever kon je niet overal volgen, planners moesten wachten tot je meldde dat je de vracht had afgeleverd en het was vaak vragen bij bedrijven of je je werkgever eventjes mocht bellen.

Zo lang is dit allemaal nog niet geleden, al lijkt het een geheel ander leven.
De eerste mobiele telefoons kwamen in 1983 en waren voor velen niet betaalbaar.
De Kermit was de eerste mobiele telefoon waarmee bedrijven gingen werken.
Met dit systeem kon je nog alleen op bepaalde punten (greenpoints) in Nederland bellen en het was zeker nog niet voor internationaal gebruik.
De Kermittelefoon kwam pas in 1992 en het is eigenlijk bijna niet voor te stellen dat het nog maar zo kort geleden is.
In 1998 kwam de Pocketline Swing en dat was voor velen de eerste keer dat ze in aanraking kwamen met de mobiele telefoon.

Het ging pas helemaal los in 1999 met de onverwoestbare Nokia 3310 (afbeelding), waarvan er wereldwijd maar liefst 162 miljoen zijn verkocht.
Het was een uitkomst voor transporteurs, want nu kon een planner zijn chauffeur bereiken door deze te bellen.
Gelukkig was het nog steeds duur om te bellen, waardoor een chauffeur alleen naar werd gebeld als het echt moest.
Internet via de telefoons was er nog niet en bedrijven konden enkel afgaan op de informatie die een chauffeur kwijt wilde.
De Nokia 9000 Communicator (1996) was de eerste smartphone op de markt, al was die nog wel echt onbetaalbaar.
Pas in 2002 kon men zich ook verbinden met het internet, maar ook dit was nog steeds enkel weggelegd voor de elite en zakenmensen.In 2009 kwam de eerste iPhone uit, waarmee Apple de smartphonemarkt totaal veranderde.
De eerste iPhone had toegang tot 2G, waardoor internet en mobiel internetten niet meer alleen voor zakenmensen, maar ook voor de gewone consument bereikbaar werden.

Chauffeurs kregen pas echt met technologie te maken toen de computers in de vrachtwagencabines werden geïnstalleerd.
De ontwikkeling hiervan begon in 2007 en nu maken de meeste bedrijven er gebruik van.
Voor een bedrijf is het een uitkomst, maar voor de chauffeur (werknemer) is het een verandering met verreikende gevolgen.
Een wagen kon al snel in real-time worden gevolgd en een planner(werkgever) kon altijd in contact staan met de chauffeur.
Ook werd de werk- en urenadministratie voor 100% neergelegd bij de chauffeur, die elke minuut moest verantwoorden.

Collectieve arbeidsafspraken bleven achter, waardoor de chauffeur niet beschermd was (en nog steeds niet is, vinden wij).
Inmiddels is het chauffeursvak van een beroep met veel vrijheden omgeturnd naar een van de meest gecontroleerde beroepen van deze eeuw.
Ook konden wetten en regels veel strenger worden doordat er meer mogelijkheden waren om een chauffeur te controleren.
We begonnen met een 2G-netwerk en we zitten nu op een 4G- of 5G-netwerk, wat de werkgevers, maar zeker ook de politiek nog meer mogelijkheden geeft.

In augustus 2023 komt er een nieuwe smart-tachograaf waarop veel mogelijkheden zitten en waarin toekomstige functies al zijn voorbereid.
De belangrijkste veranderingen zijn dat de tacho op afstand kan worden uitgelezen en dat er een GPS-registratie inzit.
Hierdoor wordt de vrijheid van de chauffeurs weer een stukje verder ingeperkt, en zij hebben dit maar te accepteren.
Zo wordt een beroepschauffeur stap voor stap steeds meer als een machine behandeld en wordt het ooit zo vrije beroep van zo'n beetje alle vrijheden beroofd.

Wat ons bevreemdt is dat je niets hoort van de organisaties die voor de belangen van de werknemers horen op te komen en we vragen ons serieus af waarom ze eigenlijk in het leven zijn geroepen.
De druk die op een chauffeur wordt gelegd om zich aan de regels te houden (ongeacht overmacht of verkeerssituaties) wordt alleen maar verder opgevoerd en werkgevers hebben carte blanche om de druk op de chauffeurs op te voeren, werkzaamheden niet te belonen of de rijders achter de vodden te zitten.
We hebben bij de bestaande grote organisaties aangegeven dat zij in actie moeten komen om de beroepschauffeur te beschermen tegen de gevolgen van alle ontwikkelingen.

Een chauffeur is geen robot, maar een mens!

Meer nieuws? klik hier