De jongeren onder ons kennen misschien de verhalen, maar hebben het zelf nooit beleefd: de tijd dat het anders was. Natuurlijk zijn er zoals bij alles voor- en nadelen. De voordelen zijn vooral dat vrachtwagens nu heel wat comfortabeler zijn dan dertig jaar geleden, en ook op het gebied van veiligheid zijn heel wat verbeteringen doorgevoerd. Maar de tijdsdruk en de stress waren destijds toch heel wat minder aan de orde en vooral de gemoedelijke sfeer onder elkaar was nadrukkelijk aanwezig.
Wil jij ook zekerheid? Laat ons het regelen.
Word lid. Jullie welzijn is onze missie.
Overtocht Ook de overtocht Oostende – Engeland (Ramsgate) was destijds een leuk gebeuren. Eerst was het de RMT, dan Sally Lines en later Trans European Ferry Lines. De problemen met de illegalen hadden we niet je kon zonder vrees gewoon op het haventerrein op de parking staan. De overtocht zelf duurde vier uur in normale omstandigheden, maar met het op- en afrijden was je toch al snel een kleine vijf uur aan boord. Eenmaal aan boord kreeg je een hut of cabine met vier slaapplaatsen aangewezen, en zo zat je met twee tot vier chauffeurs in één hut. Men probeerde steeds iedereen met landgenoten in één hut te laten slapen; dit was toen regelmatig het geval omdat meer landgenoten de overtocht maakten. Als de spullen in de hut lagen gingen we samen aan tafel. In de beginjaren was het eten best goed, de laatste jaren was het heel wat minder. Tax free
Ook bestond er de lijn Duinkerken – Ramsgate. Hier was het eten in die jaren nog veel beter; er was een overvloed van alles en je kreeg nog een karafje wijn bij, iets dat nu uit den boze is. Na al het eten op de boot gingen chauffeurs shoppen. Het was immers tax free, wat betekende dat je geen btw over de producten hoefde te betalen en er zelfs extra kortingen werden gegeven op de producten die beroepschauffeurs kochten. Sommige chauffeurs maakten er een klein handeltje van en namen hele sloffen sigaretten en dozen sterke drank mee om later tegen een kleine winst te verkopen. De sport was om meer mee te nemen dan wettelijk mocht en bij de douane was het dan altijd even spannend, maar de meeste chauffeurs waren hierin heel creatief. Maar plots was het gedaan met shoppen. De voordelen werden afgenomen en het beetje extra dat de chauffeur had verdween als sneeuw voor de zon. Het leek wel of de overheid niet kon verdragen dat wij ook ons extraatje hadden. Er werd gedanst en gelachen En dan hadden we nog de toeristen die aan boord waren. Soms was het niks speciaals, maar andere keren was er best leuk volk te bespeuren. Er was ook entertainment aan boord: een bandje dat speelde of een dansgroep die optrad. Er werd gedanst en gelachen, er heerste een vakantiestemming, het leverde leuke contacten op en van slapen kwam vaak niet veel.
Zeker als de overtocht overdag was en met mooi weer, dan zaten we samen op het dek in de zon en keken we naar de mooie grietjes. Maar ook de bemanningsleden van de diverse schepen kenden ons. Ze spraken ons aan en ook hier ontstonden banden en kreeg je wel eens een extraatje, bijvoorbeeld bij het eten. Maar plots kwam er de tunnel in Frankrijk en de ferrymaatschappijen zagen hun klanten verdwijnen. Zo verdwenen ook de bussen vol toeristen en later de ferryboten. En dan was er de tijd toen vrachtwagens nog honderd kilometer per uur mochten rijden en geen digitale tachograaf hadden. Vooral in heuvelachtige gebieden was dit een voordeel; je lanceerde je vrachtwagen in de afdaling en als je de heuvel weer opging drukte je vol op het gaspedaal. En wilde je een keer iemand voorbij steken had je wat extra mogelijkheden tot je beschikking. Het was schakelen en roeren in de pot, want een automaat was toen nog niet de gewoonte en van een begrenzer hadden we nog nooit gehoord. Ladingzekeren was ook niet te vergelijken met nu. Heel vaak werden ladingen zelfs niet of onvoldoende vastgelegd, of het was met een touw. Aan de knopen in het touw en de manier van spannen kon je duidelijk zien of je met een ervaren chauffeur te maken had. Maar toen kwamen de snelheidsbeperkingen, de begrenzers, de digitale tachograaf en veel meer.
Niet vergelijken
Natuurlijk hebben we nu ook voordelen en kun je dertig jaar geleden absoluut niet vergelijken met de huidige tijd, toch waren er dingen die we vroeger hadden die leuker waren. Men kon niet volgen waar je zat vanuit het kantoor en je had meer vrijheid. Toch werd er ook hard gewerkt en ging het goed vooruit. Bij de klanten viel wel eens wat van tafel voor de chauffeur, bij de boeren kreeg je weleens een zak aardappelen mee naar huis of bij de fruitteler een zak met appelen of peren. Je kon zelfs weleens mee aan tafel en dan kon je een leuk gesprek hebben . Het enige dat uit die tijd is overgebleven is dat het chauffeur zijn in het bloed zit en je zo veel mogelijk kilometers wilt vreten, en dat je overal komt met je machtige machine. Met vriendelijke groet
Reactie plaatsen
Reacties (0)
Er zijn nog geen reacties.