Waar is onze status van elitechauffeur?

Maandag 1 augustus 2022

Nog niet zo heel lang geleden had men in heel Europa als Nederlandse chauffeur een streepje voor bij bedrijven. Waarom? Puur omdat de Nederlandse chauffeur goed was opgeleid, de talen altijd wel enigszins beheerste en verstand van zaken had. Bedrijven wisten ook als een Nederlandse chauffeur aankwam dat alles goed zou komen en dat men zich geen zorgen hoefde maken over hun producten. Zijn we deze naam nu kwijt? En zo ja, hoe komt dit?

Jongeren

Natuurlijk kennen we de uitspraken van het CBR dat veel rijscholen onder de maat zijn, maar volgens ons kan het niet alleen dat zijn. Wij denken echt dat de kwaliteit van de Nederlandse chauffeur niet zoveel is achteruitgegaan. Als we Nederlandse chauffeurs spreken die internationaal rijden is het niet zo dat er nu veel verschil is met het verleden. Wat wel zo is, is dat een beroepschauffeur voorheen zeer bewust koos voor het vak en er ook trots op was.

Onder de jongeren zien we dit minder. Doordat er zoveel nadruk wordt gelegd op het chauffeurstekort zien we dat velen zich aanmelden voor het vak. Lokkertjes, zoals gratis je rijbewijs halen, spreken natuurlijk aan en als men geen selectie toepast kan iedereen zich aanmelden. Wat we de laatste tijd zien is dat een deel van de nieuwe beroepschauffeurs het vak wel wil uitoefenen, maar ook vaak elke avond op tijd thuis wil zijn en niet te vroeg met het werk wil beginnen. Dit is wel een dilemma, omdat transport nu eenmaal niet zo werkt. Voorheen, toen men bewust voor het vak koos, wist men dit en was er dus nooit discussie over. Uiteraard geldt dit niet voor iedereen; gelukkig zijn er onder de jongere generaties ook nog velen die het vak wel met hart en ziel uitoefenen!

Maar dit is niet het enige dat onze status van elitechauffeur in Europa heeft doen verwateren; de Nederlandse ondernemers valt ook zeker iets aan te rekenen.

Vrachtmarkt

Toen de grenzen open gingen en Oostbloklanden als mieren de westerste vrachtmark bestormden bleef zo'n beetje iedereen achterover geleund zitten. Naar ons idee hebben veel westerse transporteurs nagelaten hun have en goed te beschermen en hebben zij de markt te makkelijk uit handen gegeven. Al snel werd het imago van de beroepschauffeur naar beneden gehaald, bijvoorbeeld door normen en waarden die nogal afweken van die in het westen.

Ook sprak men destijds nauwelijks een andere taal dan die van het eigen land en moest men elkaar met handen en voeten uitleggen wat de bedoeling was. Helaas zien we tot op de dag van vandaag nog wel steeds veel borden met geschreven teksten waar een buitenlander niets van begrijpt. Dit zou eenvoudig kunnen worden opgelost door borden met pictogrammen te gebruiken.

Maar ook de Europese Unie was niet voorbereid. Er zaten grote verschillen tussen de rijopleidingen, maar men mocht wel in elk land aan het verkeer deelnemen. Het verheugt ons wel dat hierin inmiddels een kentering valt te zien; een flink deel van de rijopleidingen is tegenwoordig van een hogere kwaliteit. Helaas zien we ondanks het hogere niveau tot op de dag van vandaag nog steeds bestuurders die niet met een voertuig kunnen omgaan. De frustratie bij bedrijven is hoog en er zijn al bedrijven waar chauffeurs niet welkom zijn wanneer ze niet aan een aantal eisen voldoen.

Privéjet

Wat ons dan weer frustreert is dat alle chauffeurs over één kam worden geschoren en dat onze goede naam als kwaliteitschauffeur aan het verdwijnen is. Volgens ons is dit grotendeels aan de transportondernemingen zelf te danken. Hoeveel Nederlandse transporteurs hebben niet de keuze gemaakt met minder gekwalificeerde chauffeurs te werken en vrachten door te verkopen omdat een Nederlandse chauffeur te duur zou zijn?

Dit was opdrachtgevers een doorn in het oog. Die betaalden de prijs om hun producten door een Nederlands bedrijf te laten vervoeren, maar het Nederlands transportbedrijf verkocht op zijn beurt de vracht door aan de goedkopere concurrent. Daardoor maakte het de opdrachtgever niet meer uit of hij voor kwaliteit wilde gaan en het Nederlandse bedrijfsleven wilde steunen, omdat hun dure euro’s niet daar kwamen waar ze bedoeld waren.

Wij vinden dat dit moet veranderen en dat er juist vol moet worden ingezet op het terugkrijgen van de status van elitechauffeur. Het is van belang de concurrentie uit lagelonenlanden buitenspel te zetten door te focussen op kwaliteit en professionaliteit. Het zou eigenlijk de keuze moeten zijn tussen een product verplaatsen met een lijndienst of met een privéjet.

Om dit te bereiken zullen er ook garanties moeten komen, zodat transportbedrijven niet in de verleiding komen om vrachten door te verkopen aan goedkopere aanbieders. Maar als we dit met zijn allen zullen bereiken kan herstel plaatsvinden en kunnen bedrijven kapitaalkrachtig genoeg worden om het welzijn van al het personeel te waarborgen.