We kunnen er niet omheen om toch aandacht te blijven vragen voor de andere kant van het verhaal. Bedrijven moeten nu eenmaal winst kunnen maken om ook aan het welzijn van het personeel te kunnen denken. Iedereen weet nu wel dat de invasie is gekomen toen er vrije handel in Europa ontstond. Landen die niet rijk waren en een laag loonniveau hadden roken hun kans. Ook de mensen zagen al snel goud voor de ogen en maakten zich klaar om te emigreren.
Wil jij ook zekerheid? Laat ons het regelen.
Word lid. Jullie welzijn is onze missie.
Transportbedrijven
Transportbedrijven uit die landen hadden al helemaal een groot voordeel. Sociale voorzieningen en kosten die in hun eigen land enorm laag waren betaalden ze (en betalen ze nog steeds) lachend, omdat ze konden meeliften met de inkomsten van de landen die door de jaren heen wel hun land hadden opgebouwd. Als een land 2 euro per km moest hebben om uit de kosten te komen en wat winst over te houden, hadden/hebben de landen die lage lonen hanteren maar 1 euro nodig om hetzelfde rendement te krijgen. Een kind kan begrijpen dat dit desastreus is voor bedrijven in de landen waar die 2 euro hard nodig zijn om alles rendabel te houden. Het is dan ook niet verwonderlijk dat veel transportbedrijven het hazenpad kozen en dat de vrachtmarkt qua prijzen ook nooit op een natuurlijke manier met het land meeging.
Nu spreekt men over een chauffeurstekort en dat het moeilijk is om financieel gezond te blijven in het transport. Maar als we 's avonds in Nederland naar de parkeerplaatsen kijken, zien we dat daar op de 50 vrachtwagens vaak maar één met een Nederlands kenteken staat.
Het is niet verwonderlijk dat bedrijven kiezen voor goedkoper vervoer. Voor een bedrijf (opdrachtgever) betekent vervoer van het product enkel kosten en het product wordt er niet beter van. Veel banen in Nederland kennen hogere lonen, omdat in die sectoren het werk niet door arbeidsimmigranten kan worden gedaan. In het transport is dit niet zo. Een vrachtwagen met chauffeur kan overal naar toe en we zien zelfs dat ze daar blijven waar kan worden verdiend. Zo is het algemeen bekend dat het werkterrein van chauffeurs uit Oostbloklanden alleen ligt in gebieden waar de condities beter zijn dan in het eigen land.
Jaren niets doen
Doordat er jaren niets tegen dit fenomeen is ondernomen is het vak van beroepschauffeur sterk onder druk komen te staan. Nu roept men dat er geen Nederlandse chauffeurs te krijgen zijn. Maar komt dit niet doordat is nagelaten de eigen markt te beschermen? We zien ook nergens het basisprincipe vraag en aanbod: als er weinig mensen zijn en er veel vraag is zou er dus meer betaald moeten worden. Dit doet men niet, om de volgende redenen. 1. Er is geen geld voor doordat de vrachtprijzen nooit met de economie van Nederland zijn meegegaan. 2. Men kan niet meer vragen voor het vervoeren van producten, omdat andere landen de opdrachten dan overnemen. Met behulp van het mobiliteitspakket probeert men nu de balans weer terug te pakken. Het nadeel is dat de huidige situatie veel te lang heeft kunnen bestaan en dat het veel tijd zal kosten om in heel Europa gelijke concurrentie te kunnen krijgen.
Het is niet vreemd dat weinig mensen beroepschauffeur willen worden. Waarom zou je een beroep kiezen waarbij je hard moet werken, veel uren moet draaien en vaak lang van huis bent, terwijl je voor een groter maandsalaris maar 8 uur per dag hoeft te werken en een sociaal leven hebt?
"Boter bij de vis", zeggen wij Nederlanders altijd. Dit houdt in dat transportbedrijven en opdrachtgevers de markt echt moeten beschermen en er echt voor moeten zorgen dat er goed betaald werk blijft als we de Nederlanders nog willen behouden in het beroepsgoederenvervoer! Vrachtprijzen moeten omhoog om een positieve kettingreactie te krijgen. Uiteindelijk is het in het belang van het hele land dat iedereen een goed belegde boterham kan hebben.
Reactie plaatsen
Reacties (0)
Er zijn nog geen reacties.